wiersz o bólu istnienia (26.06.2013)
leze wciąż w nocy
i myśle
o tobie
chodź teraz wiem
że
przewracasz sie w grobie
wierzyłam w
ciebie
i w
miłość
wierzyłam
aż tą miloscią
milosc zabilam
teraz zyletke kocham
jedynie
poprzez nią ma łza
i krew moja
plynie
ona rozumie cierpienie moje
którego nikt inny
nie
rozumuje
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz